Συγκίνηση!

Σήμερα επιβεβαίωσα ξανά κάτι που ήδη ήξερα:
το Περιβάλλον Σκέψης πάντα λειτουργεί.
Πάντα.

Όταν δημιουργείται χώρος ασφάλειας, γαλήνης και εμπιστοσύνης, οι άνθρωποι σκέφτονται πιο καθαρά, νιώθουν, συνδέονται.
Είδα τη μαγεία να συμβαίνει μπροστά μου: με ένα χαρτί, ένα μολύβι και κάποιες ερωτήσεις, οι συμμετέχοντες βυθίστηκαν στη σκέψη, έγραψαν, ένιωσαν, ανακάλυψαν.

Άκουσα λόγια που με συγκίνησαν:
“Νιώθω περίεργα και συνάμα όμορφα, όταν βλέπω τα μάτια σου.”
“Η σκέψη τρέχει ανεξέλεγκτη και επιστρατεύω τη λογική μου για να με επαναφέρω.”
“Η αυτοεκτίμηση φέρνει γαλήνη και η ενθάρρυνση αποδοχή.”

Μέσα από κάθε φράση, είδα τη δύναμη της εμπιστοσύνης και της ανθρώπινης σύνδεσης.

Έμαθα τι σημαίνει ‘συγκίνηση’ στην κυριολεξία!
Ότι όταν ακούμε με προσοχή και δεχόμαστε με ευγνωμοσύνη την εκτίμηση κάποιου που επίσης μας ακούει με προσοχή και καταφέρνει να αναγνωρίσει τα όμορφα χαρακτηριστικά μας, κάτι κινείται μέσα μας.
Κάτι σημαντικό που μας αγγίζει, μας συγκινεί...δηλαδή συν + κίνηση.

Στο τέλος της ημέρας, ένιωσα γαλήνη και σιγουριά.
Ότι βρίσκομαι στο σωστό μονοπάτι.
Ότι έχω τις ικανότητες, τα εργαλεία και την πίστη να συνεχίσω.

Θα συνεχίσω να πορεύομαι με σταθερότητα, πίστη και αφοσίωση σε αυτό που αγαπώ.