Η ουσία (και η αίσθηση) του Coaching and Growth

Έχεις νιώσει ποτέ ταυτόχρονα μπερδεμένος και ενθουσιασμένος; Αβέβαιος για το επόμενο βήμα σου, αλλά απόλυτα ζωντανός τη στιγμή εκείνη;

Καθώς ανεβαίναμε στον Ψηλορείτη και την υψηλότερη κορφή του, Ίδη (2.456 μέτρα), περιτριγυρισμένοι από την εκπληκτική ομορφιά του Κρητικού και του Λιβυκού Πελάγους, των βουνoκορφών της Κρήτης, εκμεταλλευόμενοι την σπάνια ευκαιρία για πλήρη αποσύνδεση από τις καθημερινές ανησυχίες και έγνοιες, χωρίς ψηφιακό σήμα, παρέα μόνο με τη φύση…τους βράχους, τον ήλιο και τον άνεμο, βρέθηκα να συλλογίζομαι την δική μου πορεία, τα μέρη που έχω βρεθεί, τα μέρη που θέλω να πάω…

Το μονοπάτι ήταν απαιτητικό και μετά από μερικές προσπάθειες για να κόψουμε δρόμο, αποπροσανατολιστήκαμε! Αποφασίζοντας να αφήσουμε στην άκρη τις υποθέσεις για το που να πάμε για να συνεχίσουμε, ο σύντροφος μου γύρισε πίσω, ψιθυρίζοντας «Όχι, δεν θα το ρισκάρουμε», και είμαι ευγνώμων γι’ αυτό!

Ήταν σε αυτή τη στιγμή του προβληματισμού και της συνεργασίας που ήρθε στην σκέψη μου η ουσία του coaching…

Το Coaching, όπως και αυτή η πεζοπορία, αφορά:

• Την σαφήνεια του στόχου: Τον καθορισμό του προορισμού σου και τη χάραξη της πορείας σου.

• Την παύση για επανεκτίμηση και επαναξιολόγηση: Το να σταματήσεις, να σκεφτείς και να αξιολογήσεις τις επιλογές σου χωρίς κριτική.

• Τη δημιουργία χώρου: Την καλλιέργεια ενός ασφαλούς και ήσυχου περιβάλλοντος, για να εστιάσεις σε ό,τι έχει σημασία.

• Τη συνεργασία με υποστήριξη: Το να δουλέψεις δίπλα σε κάποιον που σε ενθαρρύνει και πιστεύει σε εσένα.

• Την αξιολόγηση της πορείας: Να εκτιμήσεις τη στιγμή, να γιορτάσεις την πρόοδο και να αναγνωρίσεις τους ανθρώπους που είναι δίπλα σου

• Το να προχωράς με αποδοχή και αγάπη: Με σεβασμό στο παρελθόν, να προχωράς με τόλμη και αυτοπεποίθηση στο επόμενο βήμα

Καθώς στεκόμουν στην κορυφή του Ψηλορείτη, συνειδητοποίησα για άλλη μια φορά ότι η εξέλιξη δεν αφορά πάντα την κατάκτηση της κορυφής – έχει να κάνει με την σαφήνεια, τη σύνδεση και το θάρρος που καλλιεργούμε στην διαδρομή.

Ποιό μονοπάτι είσαι έτοιμος/η να εξερευνήσεις; Ποιον θα προσκαλέσεις να το περπατήσει μαζί σου;

Έχουν περάσει μερικοί μήνες από αυτή την εμπειρία, αλλά το μήνυμα παραμένει το ίδιο… Η εξέλιξη χρειάζεται χρόνο… ξεδιπλώνεται σταδιακά, μέσω παύσεων, επαναξιολογήσεων και του θάρρους να προχωρήσουμε μπροστά… και ο χρόνος προσφέρει προοπτική…

Καθώς αναστοχάζεσαι το δικό σου ταξίδι, πώς σε έχει βοηθήσει ο χρόνος να αποκτήσεις σαφήνεια;