Θυμάστε το ταχυδρομικό περιστέρι;

Θυμάστε το ταχυδρομικό περιστέρι;

Όταν κάποιος έστελνε ένα μήνυμα με ταχυδρομικό περιστέρι, ένιωθε άγχος;

Ήξερε πότε ή αν θα φτάσει; Αν θα διαβαστεί; Αν θα γίνει κατανοητό;

Πριν από μερικούς μήνες, ήταν ώρα να εξασκήσω και να καταγράψω επίσημα όσα έχω μάθει δημιουργώντας και διευκολύνοντας ομαδικές συζητήσεις με βάση το εμπνευσμένο ‘Περιβάλλον Σκέψης’ της Nancy Kline και τα 10 ισχυρά του στοιχεία.

Ένα μαθησιακό ταξίδι που ξεκίνησε πριν από 10 χρόνια και συνεχίζεται μέσα από διάβασμα, εξάσκηση και προσωπική παρατήρηση της ουσιαστικής επίδρασης αυτής της προσέγγισης στην επαγγελματική και προσωπική μου ζωή.

Το πρώτο πράγμα που παρατηρώ είναι πόσο δύσκολη έχει γίνει η επικοινωνία, η συμφωνία και η τήρηση ενός ραντεβού.

Παρόλες τις διαθέσιμες εφαρμογές, email, τηλέφωνα, Viber, WhatsApp, Messenger, Telegram, Instagram, και φυσικά δια ζώσης (!), είναι δύσκολο να βρούμε κοινή ώρα, να είμαστε στην ώρα μας και το κυριότερο… να είμαστε πραγματικά παρόντες.

Είναι σαν να ζητάμε συνεχώς συγγνώμη, για καθυστερήσεις, παρανοήσεις, έλλειψη προσοχής… για το ότι δεν ήμασταν πραγματικά εκεί.

Μοιάζει σαν να μην έχουμε καθόλου χρόνο, ενώ στην πραγματικότητα, ο χρόνος είναι το μόνο που όντως έχουμε. Παράδοξο, έτσι δεν είναι;

Γιατί γεμίζουμε τις μέρες μας με διαρκείς υποχρεώσεις, ραντεβού, καθήκοντα;

Γιατί τρέχουμε συνεχώς πίσω από το επόμενο «επείγον»;

Τι τελικά κερδίζουμε από αυτό;

Μήπως θα ζούσαμε, θα νιώθαμε και θα σκεφτόμασταν καλύτερα… αν επιτρέπαμε λίγο περισσότερη γαλήνη στη ζωή μας;

Μαθαίνω πως η βιασύνη καταστρέφει, ενώ η γαλήνη δημιουργεί.

Η μέχρι τώρα εμπειρία μου σ' αυτόν τον χώρο σκέψης, με γεμίζει ελπίδα, και με ενθαρρύνει ότι οι άνθρωποι αν βρουν το κατάλληλο περιβάλλον, επικοινωνούν ουσιαστικά και μπορούν να ακουστούν.

Αυτός είναι άλλωστε κι ο στόχος μου. Μείνετε συντονισμένοι γιατί ίσως σας αφορά!